Είναι η κυκλοτερής ολικού πάχους προβολή του τοιχώματος του ορθού διά του πρωκτικού  αυλού.

Α. Πρόπτωση ορθού σε ηλικιωμένη ασθενή (Από το προσωπικό αρχείο του Γ. Θεοδωρόπουλου).

Β. Διαγραμματική απεικόνιση των χιτώνων του ορθού σε ολικού πάχους πρόπτωση

Παρατηρείται οίδημα, εξέλκωση ή, σε παραμελημένες περιπτώσεις, νέκρωση λόγω του στραγγαλισμού του προπίπτοντος τμήματος.

Τα αίτια δεν είναι σαφή.

• Επικρατούσα είναι η θεωρία του εσωτερικού εγκολεασμού επί δυσχερούς κένωσης του ορθού.
• Ανατομικές αμωμαλίες που αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες είναι: (1) η διάσταση του ανελτήρα μυός, (2) το πλεονάζον, μεγάλου μήκους, σιγμοειδές, (3) ο χαλαρός πρωκτικός σφιγκτήρας, (4) ο βαθύς Δουγλάσσειος χώρος (πρόσθια περιτοναϊκή ανάκαμψη), (5) η χαλαρή πρόσφυση του ορθού στην πύελο.

Η νόσος εμφανίζεται συχνά σε άτομα με δυσκοιλιότητα, γυναίκες άτοκες, γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε υστερεκτομή, ιδρυματοποιημένους ασθενείς.

Η νόσος δεν έχει σχέση με την πρωκτική σεξουαλική επαφή.

Κλινική εικόνα

Εκροή βλέννης από το προπίπτον ορθό, δυσκοιλιότητα ή ακράτεια κοπράνων, τεινεσμός, αιμορραγία, έλκος ορθού.

Χειρουργικές τεχνικές

Διακοιλιακές επεμβάσεις:

Συχνά εκτελούνται λαπαροσκοπικά, ορθοπηξία (με ράμματα ή με πλέγμα) με ή χωρίς εκτομή του πλεονάζοντος σιγμοειδούς.

Περινεϊκές επεμβάσεις:

(α) Περνεϊκή ορθοσιγμοειδεκτομή (Τεχνική Αltmeier), (β) Βλεννογονική εκτομή και πτύχωση του μυϊκού χιτώνα του ορθού (Τεχνική Delorme).