Σε διαδυκτιακή εκπομπή με τη διατροφολόγιο κα Αστερία Σταματάκη συζητήσαμε πολλά νέα ερευνητικά και κλινικά δεδομένα που αφορούν στην παθογένεια, τους παράγοντες κινδύνου, τους τρόπους πρόληψης, καθώς και τις σύγχρονες χειρουργικές και μη θεραπείες που έχουν βελτιώσει την πορεία των ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου. Αναφερθήκαμε και στο ρόλο του μικροβιώματος του παχέος εντέρου, ο ρόλος του οποίου είναι αναγνωρισμένος μέσα από την εκτεταμένη έρευνα που διενεργείται τα τελευταία χρόνια. Μιλήσαμε και για τη σχετική έρευνα που εκπονούμε σε συνεργασία με το Τμήμα της Μοριακής Βιολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, με υπεύθυνη με την Αναπλ. Καθηγήτρια κα Μαρία Γαζούλη, καθώς και το διεθνές βιβλίο της Springer: Gut Microbiome-Related Diseases and Therapies, Editors: Gazouli, Maria, Theodoropoulos, George (Eds.), που συγγράψαμε από κοινού και θα εκδοθεί στις αρχές του 2021.
Health Bites @Amagi Radio (9 Ιουλίου 2020)
Ολόκληρη η συνέντευξη στο link:
_______________________________________________________________
Σε δημοσίευμα στην εφημερίδα Real News (28 Ιουνίου 2020) αναλύονται οι «Σύγχρονοι στόχοι της χειρουργικής θεραπείας του καρκίνου του ορθού», με έμφαση στην ογκολογική επάρκεια, την αποφυγή μόνιμης στομίας και τη λειτουργική αποκατάσταση του ασθενούς.
Το πλήρες κείμενο:
Το ορθό είναι τα τελευταία 10-12 εκατοστά του παχέος εντέρου και συνδέεται με τον πρωκτό. Παγκοσμίως, 750.000 άνθρωποι διαγιγνώσκονται με καρκίνο του ορθού κάθε χρόνο. Για την οριστική θεραπεία, η χειρουργική επέμβαση είναι σχεδόν πάντα απαραίτητη. Βασικοί στόχοι της είναι η επιμήκυνση της επιβίωσης των ασθενών, η ελαχιστοποίηση της τοπική υποτροπής, δηλαδή της επανεμφάνισης του καρκίνου και η βελτιστοποίηση όλων των λειτουργικών παραμέτρων που συνιστούν την ποιότητα ζωής των ασθενών, όπως η αποφυγή της μόνιμης στομίας και η διατήρηση ανέπαφης της ουρολογικής και σεξουαλικής λειτουργίας των ασθενών μετά το χειρουργείο.
Η χειρουργική θεραπεία για των καρκίνο που προσβάλει το κατώτερο τμήμα του ορθού, το οποίο και βρίσκεται σε στενή ανατομική σχέση με το σφιγκτήρα του πρωκτού, έχει αλλάξει δραματικά. Η μεταβολή στη συμπεριφορά των χειρουργών που εξειδικεύονται σε αυτήν την κακοήθεια, η αναμόρφωση των χειρουργικών προσεγγίσεων και η υιοθέτηση «αυστηρότερων» ογκολογικών αρχών έχουν ορίσει τη χειρουργική προσέγγιση στον καρκίνο του ορθού ως την πλέον δυναμικά εξελισσόμενη συγκριτικά με τις άλλες κακοήθειες του πεπτικού σωλήνα. Εξάλλου, ενώ για τους περισσότερους καρκίνους, τα τελευταία χρόνια, οι επικουρικές ογκολογικές θεραπείες με τα καλύτερα νεότερα φάρμακα βελτίωσαν την πρόγνωση των ασθενών, για τον καρκίνο του ορθού ισχύει το ότι «η καλύτερη και σωστότερη χειρουργική» ήταν ο βασικός παράγοντας που οδήγησε στις μακρές επιβιώσεις των ασθενών και, μάλιστα, με ελαχιστοποίηση της αναπηρικής και ιδιαιτέρως επώδυνης απειλής της τοπικής υποτροπής.
Ο σύγχρονος εξειδικευμένος χειρουργός εκτιμά περισσότερο και αποσκοπεί στη διατήρηση του βέλτιστου δυνατού επιπέδου ποιότητας ζωής μετά την επέμβαση για τον καρκίνο του ορθού, διενεργώντας «σφιγκτηροσωστικές» επεμβάσεις. Τέτοιου τύπου χειρουργικές επεμβάσεις στοχεύουν στην αποκατάσταση της εντερικής συνέχειας και στη διατήρηση του σφιγκτηριακού μηχανισμού, χωρίς ωστόσο να διακυβεύεται η ογκολογική επάρκεια του χειρουργείου. Έτσι η κοιλιοπερινεϊκή εκτομή, που περιλαμβάνει και την πλήρη αφαίρεση του πρωκτικού αυλού με τον περιβάλλοντα σφιγκτήρα και, εν τέλει, τη δημιουργία μόνιμης κολοστομίας, η οποία κάποτε αποτελούσε τη «χρυσή σταθερά» της χειρουργικής θεραπείας του καρκίνου του ορθού, διενεργείται όλο και λιγότερο συχνά από τους χειρουργούς παχέος εντέρου, οι οποίοι προτιμούν τις δυσκολότερες τεχνικά, αλλά με ικανοποιητικότερο για τους ασθενείς αποτέλεσμα, «πολύ χαμηλές» εκτομές ή ακόμη και τις τοπικές εκτομές. Ο ασθενής με καρκίνο του κατώτερου ορθού, ενώ, κάποτε ήταν «καταδικασμένος» σε ανικανότητα και κολοστομία, σήμερα, πέρα από την επιβίωση που του προσφέρεται με την καλύτερη χειρουργική, έχουν και τη δυνατότητα αποφυγής της μόνιμης «παρά φύσιν» έδρας και της διατήρησης της φυσιολογικής οδού για τη λειτουργία της αφόδευσης.
Η πλέον εξελιγμένη και σύγχρονη διαπρωκτική τεχνική είναι η TAMIS (ελάχιστα επεμβατική διαπρωκτική χειρουργική), που είναι ειδική λαπαρο-ενδοσκοπική μέθοδος που δεν απαιτεί επέμβαση από την κοιλιά. Έτσι διατηρείται το φυσιολογικό ορθό και οι σφιγκτήρες που είναι απαραίτητοι για την αφόδευση. Αυτές οι τοπικές διαπρωκτικές τεχνικές πρέπει να εφαρμόζονται αυστηρά μόνο σε πρώιμους καρκίνους του ορθού και μετά από πλήρη ενημέρωση του ασθενή και αποδοχή από μέρους του ότι μία τέτοια επέμβαση μπορεί να μην είναι η ριζική.
Η σταθερή και πλέον αποδεκτή, δυνητικά θεραπευτική, χειρουργική τεχνική για την αντιμετώπιση του καρκίνου του ορθού είναι η ολική μεσοορθική εκτομή, στην οποία αφαιρείται με «ευλάβεια» και όλο το λίπος με τους λεμφαδένες που περιβάλει το ορθό, η οποία γίνεται σήμερα κυρίως λαπαροσκοπικά. Η πλέον σύγχρονη εξέλιξη της ιδιαίτερα απαιτητικής αυτής τεχνικής είναι η διαπρωκτική ολική μεσοορθική εκτομή, γνωστή ως ta-TME, στην οποία, χρησιμοποιώντας ειδικές πλατφόρμες όπως στην ΤΑΜΙS, προσφέρεται η δυνατότητα εκτέλεσης λαπαρο-ενδοσκοπικής, δια του πρωκτού, ανάστροφης, «από τα κάτω-προς τα πάνω», ριζικής αφαίρεσης του ορθού, με ακόμη καλύτερα ογκολογικά αποτελέσματα και δυνατότητα «σφιγκτηροδιάσωσης» και αποφυγής της δυσάρεστης και αναπηρικής μόνιμης στομίας.
_______________________________________________________________
Στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Shape, δύο διαδυκτιακές δημοσιεύσεις:
Λαπαροσκοπική χειρουργική και παθήσεις παχέος εντέρου
3 «γυναικείες παθήσεις» και η λύση τους από το χειρουργό: Πρόπτωση του ορθού, ακράτεια του εντέρου, ορθοκολπικά συρίγγια
Links:
https://www.shape.gr/tags/georgios-theodoropoulos/
_______________________________________________________________
Στο site gr.askmen.com, δημοσίευμα με τίτλο:
Ένας ειδικός εξηγεί όσα πρέπει να γνωρίζεις για τη χειρουργική του πρωκτού
Ο «φόβος του νυστεριού» και η απαίτηση για «ανώδυνες» θεραπείες σε αυτή την ευαίσθητη περιοχή του ανθρώπινου σώματος
_______________________________________________________________
Στο περιοδικό Shape στο τεύχος του Ιουλίου 2020, ολοσέλιδο αφιέρωμα στη λαπαροσκοπική χειρουργική: Τι αλλάζει η λαπαροσκοπική χειρουργική στις παθήσεις του παχέος εντέρου;
ΟΙ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΕΝΩ ΣΤΗ ΝΟΣΟ CROHN Η ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΟΛΟΓΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ.
ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΩΝ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΩΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΑ!
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΜΟΜΗ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ! ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΛΛΟΙ...
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΑ ΑΦΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΧΥ ΕΝΤΕΡΟ ΣΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΥΓΕΙΑΣ! ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΧΑΡΙΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΜΟΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΧΕΙΡΟΥΡΓΩΝ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ (ΧΡΟΝΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ, ΚΟΣΤΟΣ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ, ΕΙΔΙΚΗ ΥΠΟΔΟΜΗ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ) ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ!
_______________________________________________________________
Στο site healthview.gr ενημέρωση με τίτλο:
Καρκίνος παχέος εντέρου: «Όλες οι σύγχρονες τεχνικές και ο ρόλος του χειρουργού»
_______________________________________________________________
Στο IATROPEDIA.GR ηλεκτρονικό δημοσίευμα με τίτλο: «Ακράτεια εντέρου: Το «σιωπηλό» γυναικείο βασανιστήριο και η λύση του»
_______________________________________________________________
Στο site iatrikanews.gr, δημοσίευμα με τίτλο: «Σύγχρονοι στόχοι της χειρουργικής θεραπείας του καρκίνου του ορθού»
Link: https://www.iatrikanews.gr/author/theodoropoulos/
_______________________________________________________________
Ενημέρωση μου για το αναγνωστικό κοινό του Madame Figaro (Νοεμβριος 2020) για αυστηρά γυναικεία προβλήματα στα οποία μπορεί να δώσει λύση ο χειρουργός παχέος εντέρου... Ακράτεια, ορθοκολπικά συρίγγια και προπτώσεις.
Το πλήρες κείμενο:
Οι ανατομικές ιδιαιτερότητες της γυναικείας πυέλου, η στενή σχέση του εντέρου με τα γυναικολογικά όργανα και η εξασθένιση των γυναικείων ιστών μετά από τους τοκετούς και με την πάροδο της ηλικίας κάνουν τις γυναίκες ευάλωτες στην εμφάνιση λειτουργικών παθήσεων και νοσηρών καταστάσεων που δεν παρουσιάζονται στους άντρες και στις οποίες ο ειδικός χειρουργός παχέος εντέρου μπορεί να προσφέρει μόνιμη λύση.
Η ακράτεια του εντέρου ή ακράτεια κοπράνων είναι η αδυναμία του ασθενούς να καθυστερήσει την αφόδευση έως ότου βρεθεί σε μία τουαλέτα. Έχει κυριολεκτικά αναπηρική επίδραση στην ποιότητα ζωής της άτυχης ασθενούς. Οι συγκεκριμένες ασθενείς αισθάνονται ιδιαίτερη αμηχανία για το πρόβλημά τους και, τις περισσότερες φορές, δεν προστρέχουν στην αναζήτηση ιατρικής βοήθειας. Αντιθέτως επαφίενται στην καθημερινή χρήση απορροφητικής πάνας, στον περιορισμό των εξόδων από το σπίτι, στην απόσυρση και στην κοινωνική απομόνωση. Οι μαιευτικές κακώσεις αποτελούν την πιο συχνή αιτία ακράτειας. Ρήξεις των σφιγκτήρων του πρωκτού που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του τοκετού μπορεί να εμφανίσουν τα δυσμενή τους αποτελέσματα στην εγκράτεια των κοπράνων ακόμη και πολλά χρόνια μετά, όταν η γυναίκα μπαίνει στη λεγόμενη τρίτη ηλικία με τα γνωστά συνεπακόλουθα της γήρανσης και χαλάρωσης των ιστών. Ειδικές χειρουργικές τεχνικές πλαστικής των σφιγκτήρων προσφέρουν σημαντική ανακούφιση από το πρόβλημα τους, αρκεί οι γυναίκες αυτές να γνωρίζουν ότι υπάρχουν λύσεις και να απευθυνθούν στον ειδικό χειρουργό που έχει την απαραίτητη εμπειρία.
Η πρόπτωση του ορθού είναι η προβολή του ορθού, δηλαδή του τελευταίου τμήματος του πεπτικού σωλήνα έξω από τον πρωκτό. Πέρα από την ιδιαίτερα ενοχλητική παρουσία του εντέρου που βγαίνει έξω από τον πρωκτό, η γυναίκα βασανίζεται από δυσκοιλιότητα ή και ακράτεια, αφού καταστρέφεται σταδιακά και ο σφιγκτήρας. Αντιμετωπίζεται αποκλειστικά χειρουργικά και μάλιστα λαπαροσκοπικά με ειδικές τεχνικές που περιλαμβάνουν την αφαίρεση του εντέρου που προπίπτει και την ορθοπηξία, δηλαδή την καθήλωση του ορθού στη θέση του για να μην επανεμφανιστεί η πρόπτωση. Υπάρχουν και οι ειδικές επεμβάσεις που διενεργούνται διά του πρωκτού στις ηλικιωμένες ασθενείς. Μία ειδική μορφή πρόπτωσης είναι η εσωτερική πρόπτωση, που εμφανίζεται με σοβαρή δυσκοιλιότητα και συνυπάρχει με ορθοκήλη, η οποία αντιμετωπίζεται επιτυχώς με λαπαροσκοπική ορθοπηξία με πλέγμα που τοποθετείται ανάμεσα στο έντερο και στον κόλπο.
Τα ορθοκολπικά συρίγγια είναι ιδιαίτερα δυσάρεστες επικοινωνίες μεταξύ του κόλπου και του ορθού και παρουσιάζονται με την αποβολή κοπράνων και αερίων από τον κόλπο. Μία από τις κύριες αιτίες των συριγγίων αυτών είναι οι μαιευτικές κακώσεις μετά από πολύωρους και δύσκολους τοκετούς. Η χειρουργική αντιμετώπιση τους αποτελεί πρόκληση, αλλά είναι εφικτή από τον εξειδικευμένο χειρουργό, που θα διενεργήσει ειδικές πλαστικές και κρημνούς.
