Αν και τα βιβλιογραφικά δεδομένα γενικά διαμάχονται το ένα το άλλο, όσον αφορά το ιδεώδες χρονικό σημείο για μία χειρουργική παρέμβαση στη νόσο Crohn, τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν σταδιακά οι αναφορές που υποστηρίζουν την «πρώιμη» χειρουργική εκτομή τουλάχιστον για τις εντοπισμένες μορφές της νόσου στον τελικό ειλεό ή στην ειλεοτυφλική περιοχή. Μία τέτοια τακτική μπορεί να ελαττώσει τις κλινικές υποτροπές της νόσου, τις επανεπεμβάσεις σε βάθος χρόνου και την ανάγκη για κορτιζόνη ή για τις άλλες σύγχρονες ανοσοτροποποιητικές βιολογικές θεραπείες.

Ανάμεσα σε άλλες σύγχρονες αναφορές, η ομάδα των χειρουργών παχέος εντέρου από το αντίστοιχο εξειδικευμένο τμήμα του Νοσοκομείου Royal Adelaide της Βόρειας Αδελαΐδας της Αυστραλίας,  πρόσφατα δημοσίευσαν τα αποτελέσματα μιας αναδρομικής μελέτης, η οποία βασίστηκε στη βάση καταγραφής που διατηρούσαν για ασθενείς με νόσο Crohn. Συμπεριελήφθησαν αποκλειστικά ασθενείς με ειλεϊκή και ειλεοκολονική εντοπισμένη νόσο Crohn, οι οποίοι είχαν χειρουργηθεί από το 1995 έως το 2014.

Οι 42 ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε «πρώιμο» χειρουργείο, δηλαδή εντός 6 μηνών από τη διάγνωση της νόσου, συγκρίθηκαν με τους 115 ασθενείς, οι οποίοι κατέληξαν στο χειρουργείο αργότερα, μετά την εμφάνιση ανθεκτικών στη συντηρητική θεραπεία επιπλοκών ή μετά από τη μη ανταπόκριση στη φαρμακευτική αγωγή. Η ομάδα του «πρώιμου» χειρουργείου παρουσίασε σαφώς μικρότερη συχνότητα επανεπέμβασης εντός της πρώτης 5ετίας (14,2%) συγκριτικά με τη δεύτερη ομάδα του αργοπορημένου χειρουργείου (31,3%, p= 0,04). Λιγότεροι ασθενείς από αυτούς της πρώτης ομάδας χρειάστηκαν επανεισαγωγές (p= 0,012) καθώς και θεραπεία με βιολογικό παράγοντα (p= 0,003).

Μάλιστα, όταν συγκρίθηκαν μόνο οι 62 ασθενείς από τη δεύτερη ομάδα που τελικά χρειάστηκαν χειρουργείο με τους 42 ασθενείς που είχαν υποβληθεί από νωρίς σε χειρουργική εκτομή, φάνηκε ότι η συχνότητα επανεπέμβασης για τη νόσο Crohn ήταν παρόμοια (16,1% έναντι 14,3%), αν και η συχνότητα επανεισαγωγών στο νοσοκομείο ήταν σημαντικά μεγαλύτερη στην ομάδα του αργοπορημένου χειρουργείου (p= 0,002). Αυτό σημαίνει ότι για τους τουλάχιστον μισούς (62 από τους 115) ασθενείς στους οποίους προτιμήθηκε η φαρμακευτική θεραπεία επί μακρόν πριν την τελική παραπομπή τους στο χειρουργό, η συντηρητική θεραπεία απεδείχθη τελικά ότι απλά ανέβαλε ένα αναπόφευκτο χειρουργείο. 

Συμπληρώνοντας άλλες παρόμοιες μελέτες που αφορούσαν στο ίδιο θέμα, οι συγγραφείς της μελέτης αυτής κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ασθενείς με εντοπισμένη επιπλεγμένη νόσο Crohn που υποβάλλονται από νωρίς σε χειρουργείο έχουν περισσότερο καλοήθη πορεία από αυτούς που καταλήγουν στο χειρουργείο μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια ελέγχου της νόσου με φάρμακα.

Πηγή

Vinna A, Cohen L, Lawrence M, Thomas M, Andrews J, Moore J. Early surgery in Crohn’s disease a benefit in selected cases. World Journal of Gastrointestinal Surgery. 2016;8(7):492-500.